You are currently viewing Πυρόσβεση και εθελοντισμός | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πυρόσβεση και εθελοντισμός | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τίμος Χριστοδουλόπουλος
30.08.2023 • 22:30

Κύριε διευθυντά
Καθώς η χώρα µας βρίσκεται για άλλη µια χρονιά αντιµέτωπη µε εκτεταµένες δασικές πυρκαγιές, παρατηρώ µετά λύπης ότι διεξάγεται έτι µία φορά η παραδοσιακή κατόπιν εορτής συζήτηση για τον αριθµό των εναερίων µέσων που (πρέπει να) διαθέτει η χώρα, καθώς επίσης και για το αν πρέπει να γίνουν επιπλέον προσλήψεις πυροσβεστών. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι έχει αναδειχθεί πως η χώρα µας έχει αναλογικά περισσότερους επαγγελµατίες πυροσβέστες από τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. και έναν από τους µεγαλύτερους στόλους εναερίων µέσων παγκοσµίως.

Προφανώς, όμως, το ανεξέλεγκτο των πυρκαγιών είναι ένα σύνθετο ζήτημα που οφείλεται σε πολλούς λόγους. Θα ήθελα να εστιάσω σε έναν από αυτούς: τον εθελοντισμό. Σύμφωνα με στοιχεία προσβάσιμα από οποιονδήποτε στο Διαδίκτυο, προκύπτει ότι οι περισσότερες προηγμένες χώρες έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τον θεσμό του εθελοντή πυροσβέστη. Το δυναμικό των πυροσβεστικών σωμάτων τους, λοιπόν, προέρχεται (κατά μέσον όρο) κατά 70% από εθελοντές πυροσβέστες. Λαμπρό παράδειγμα η Αυστρία, η οποία σε σύνολο 345.431 πυροσβεστών (επίσημα στοιχεία 2022), διαθέτει: 2.650 επαγγελματίες πυροσβέστες, 254.680 ενεργούς εθελοντές πυροσβέστες, 57.710 εφέδρους εθελοντές και 30.391 νεαρούς πυροσβέστες, ήτοι 99% του ενεργού προσωπικού της πυροσβεστικής στην Αυστρία είναι εθελοντές! Μάλιστα, οι εθελοντές πυροσβέστες αντιμετωπίζουν το 77% των περιστατικών ετησίως. Το αντίστοιχο ποσοστό εθελοντών πυροσβεστών στη χώρα μας είναι ένα αποκαρδιωτικό 17,7%.
Τελικά μήπως οι Ελληνες (εμού μη εξαιρουμένου) βαυκαλιζόμαστε ότι ενδιαφερόμαστε για τα δάση μας, όταν το μόνο που κάνουμε είναι απλά να απαιτούμε, από την άνεση του καναπέ μας, την πρόσληψη περισσότερων πυροσβεστών και την προμήθεια επιπλέον εναερίων μέσων από το κράτος; Μήπως ουσιαστικά το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να διασκεδάσουμε τοιουτοτρόπως τις συλλογικές μας τύψεις για την παντελή, στην πραγματικότητα, αδιαφορία μας για τα δάση, επιρρίπτοντας την αποκλειστική ευθύνη στο απρόσωπο κράτος; Εχει η πολιτική ηγεσία της χώρας τη βούληση να προωθήσει τον εν λόγω θεσμό; Μπορούμε να μάθουμε από τις προηγμένες σε αυτόν τον τομέα χώρες και να γίνουμε πιο ενεργοί πολίτες;

 
 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>